ผู้รับประกันภัยรับช่วงสิทธิคิดดอกเบี้ยได้นับแต่วันที่ได้ชำระค่าสินไหมทดแทน
อัพเดทล่าสุด: 29 พ.ค. 2024
130 ผู้เข้าชม
ผู้รับประกันภัยรับช่วงสิทธิคิดดอกเบี้ยได้นับแต่วันที่ได้ชำระค่าสินไหมทดแทน1
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2122/2537
คำพิพากษาย่อสั้น
โจทก์จ่ายเงินแทน ป. ผู้เอาประกันภัยครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม 2530 โจทก์จึงเป็นผู้รับช่วงสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 880 สิทธิของโจทก์ย่อมเกิดขึ้นนับตั้งแต่วันที่โจทก์ได้ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไปโดยมิต้องบอกกล่าวจึงชอบที่จะคิดดอกเบี้ยได้นับแต่วันที่โจทก์ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไป
คำพิพากษาย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า วันที่ 9 มีนาคม 2530 นายประยูร ยายี ผู้มีสิทธิครอบครองและใช้รถยนต์เก๋ง หมายเลขทะเบียนป้ายแดง ก-1572 กรุงเทพมหานคร ซึ่งทำประกันภัยไว้แก่โจทก์ ได้ขับรถคันดังกล่าวจากจังหวัดภูเก็ตมุ่งหน้าไปจังหวัดกระบี่ ขณะที่รถแล่นมาตามถนนเพชรเกษมถึงสามแยกปลารัง มีรถบรรทุกสิบล้อหมายเลขทะเบียน 70-0790 สงขลา ซึ่งจำเลยที่ 2 เป็นผู้ขับไปในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 1 แล่นมาด้วยความประมาทเฉี่ยวชนกับรถของนายประยูรทำให้รถของนายประยูรได้รับความเสียหายมาก โจทก์ในฐานะผู้รับประกันภัยได้ชดใช้ความเสียหายให้แก่นายประยูรไปแล้วจึงเข้ารับช่วงสิทธิจากนายประยูร ซึ่งโจทก์ติดต่อทวงถามจำเลยทั้งสองแล้วจำเลยทั้งสองเพิกเฉย ขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 81,855.00 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงิน 76,100.00 บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ จำเลยที่ 1 ให้การว่ารถหมายเลขทะเบียนป้ายแดง ก-1572 กรุงเทพมหานคร ไม่ใช่รถคันที่เอาประกันภัยไว้กับโจทก์ โจทก์จึงไม่มีสิทธิรับช่วงสิทธิ อุบัติเหตุครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะนายประยูร ยายี ขับรถด้วยความประมาทด้วยความเร็วเกินกว่าอัตราที่กฎหมายกำหนด ค่าเสียหายของรถที่นายประยูรขับเล็กน้อยซ่อมไม่เกิน 15,000.00 บาท ขอให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นคำให้การ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 44,060.00 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 14 ธันวาคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ฎีกาจำเลยทั้งสองข้อสุดท้ายซึ่งเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าโจทก์มีสิทธิคิดดอกเบี้ยตั้งแต่วันที่ 14 ธันวาคม 2530 ซึ่งเป็นวันที่โจทก์ชำระเงินแก่นายประยูรผู้เอาประกันภัยไปหรือไม่ โดยจำเลยทั้งสองฎีกาว่าจำเลยจะผิดนัดต่อเมื่อมิได้ชำระเงินตามหนังสือทวงถามของโจทก์ เมื่อโจทก์ไม่นำสืบว่าจำเลยได้รับหนังสือทวงถามเมื่อใด และครบกำหนดที่จำเลยต้องชำระค่าเสียหายเมื่อใด โจทก์จึงไม่มีสิทธิคิดดอกเบี้ยในระหว่างผิดนัดนั้น เห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่า โจทก์จ่ายเงินแทนนายประยูร ผู้เอาประกันภัยครั้งสุดท้ายวันที่ 14 ธันวาคม 2530 โจทก์จึงเป็นผู้รับช่วงสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 880 และสิทธิของโจทก์ย่อมเกิดขึ้นนับตั้งแต่วันที่โจทก์ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไปโดยมิต้องบอกกล่าว จึงชอบที่จะคิดดอกเบี้ยได้นับแต่วันที่โจทก์ ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไปที่ศาลล่างทั้งสองให้จำเลยรับผิดดอกเบี้ยตั้งแต่วันที่ 14 ธันวาคม 2530 เป็นต้นไปจึงชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยทั้งสองฟังไม่ขึ้น"
พิพากษายืน
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 880
ผู้พิพากษา
สุวรรณ ตระการพันธุ์
นิเวศน์ คำผอง
ปราโมทย์ บุนนาค
แหล่งที่มา: สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2122/2537
คำพิพากษาย่อสั้น
โจทก์จ่ายเงินแทน ป. ผู้เอาประกันภัยครั้งสุดท้ายเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม 2530 โจทก์จึงเป็นผู้รับช่วงสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 880 สิทธิของโจทก์ย่อมเกิดขึ้นนับตั้งแต่วันที่โจทก์ได้ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไปโดยมิต้องบอกกล่าวจึงชอบที่จะคิดดอกเบี้ยได้นับแต่วันที่โจทก์ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไป
คำพิพากษาย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า วันที่ 9 มีนาคม 2530 นายประยูร ยายี ผู้มีสิทธิครอบครองและใช้รถยนต์เก๋ง หมายเลขทะเบียนป้ายแดง ก-1572 กรุงเทพมหานคร ซึ่งทำประกันภัยไว้แก่โจทก์ ได้ขับรถคันดังกล่าวจากจังหวัดภูเก็ตมุ่งหน้าไปจังหวัดกระบี่ ขณะที่รถแล่นมาตามถนนเพชรเกษมถึงสามแยกปลารัง มีรถบรรทุกสิบล้อหมายเลขทะเบียน 70-0790 สงขลา ซึ่งจำเลยที่ 2 เป็นผู้ขับไปในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 1 แล่นมาด้วยความประมาทเฉี่ยวชนกับรถของนายประยูรทำให้รถของนายประยูรได้รับความเสียหายมาก โจทก์ในฐานะผู้รับประกันภัยได้ชดใช้ความเสียหายให้แก่นายประยูรไปแล้วจึงเข้ารับช่วงสิทธิจากนายประยูร ซึ่งโจทก์ติดต่อทวงถามจำเลยทั้งสองแล้วจำเลยทั้งสองเพิกเฉย ขอให้บังคับจำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 81,855.00 บาท แก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงิน 76,100.00 บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ จำเลยที่ 1 ให้การว่ารถหมายเลขทะเบียนป้ายแดง ก-1572 กรุงเทพมหานคร ไม่ใช่รถคันที่เอาประกันภัยไว้กับโจทก์ โจทก์จึงไม่มีสิทธิรับช่วงสิทธิ อุบัติเหตุครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะนายประยูร ยายี ขับรถด้วยความประมาทด้วยความเร็วเกินกว่าอัตราที่กฎหมายกำหนด ค่าเสียหายของรถที่นายประยูรขับเล็กน้อยซ่อมไม่เกิน 15,000.00 บาท ขอให้ยกฟ้อง
จำเลยที่ 2 ขาดนัดยื่นคำให้การ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน 44,060.00 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 14 ธันวาคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ฎีกาจำเลยทั้งสองข้อสุดท้ายซึ่งเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าโจทก์มีสิทธิคิดดอกเบี้ยตั้งแต่วันที่ 14 ธันวาคม 2530 ซึ่งเป็นวันที่โจทก์ชำระเงินแก่นายประยูรผู้เอาประกันภัยไปหรือไม่ โดยจำเลยทั้งสองฎีกาว่าจำเลยจะผิดนัดต่อเมื่อมิได้ชำระเงินตามหนังสือทวงถามของโจทก์ เมื่อโจทก์ไม่นำสืบว่าจำเลยได้รับหนังสือทวงถามเมื่อใด และครบกำหนดที่จำเลยต้องชำระค่าเสียหายเมื่อใด โจทก์จึงไม่มีสิทธิคิดดอกเบี้ยในระหว่างผิดนัดนั้น เห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่า โจทก์จ่ายเงินแทนนายประยูร ผู้เอาประกันภัยครั้งสุดท้ายวันที่ 14 ธันวาคม 2530 โจทก์จึงเป็นผู้รับช่วงสิทธิตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 880 และสิทธิของโจทก์ย่อมเกิดขึ้นนับตั้งแต่วันที่โจทก์ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไปโดยมิต้องบอกกล่าว จึงชอบที่จะคิดดอกเบี้ยได้นับแต่วันที่โจทก์ ชำระค่าสินไหมทดแทนเป็นต้นไปที่ศาลล่างทั้งสองให้จำเลยรับผิดดอกเบี้ยตั้งแต่วันที่ 14 ธันวาคม 2530 เป็นต้นไปจึงชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยทั้งสองฟังไม่ขึ้น"
พิพากษายืน
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 880
ผู้พิพากษา
สุวรรณ ตระการพันธุ์
นิเวศน์ คำผอง
ปราโมทย์ บุนนาค
แหล่งที่มา: สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
บทความที่เกี่ยวข้อง
