ผู้ขายทรัพย์สินไปแล้ว ถือว่าไม่มีส่วนได้เสีย
อัพเดทล่าสุด: 29 พ.ค. 2024
217 ผู้เข้าชม
ผู้ขายทรัพย์สินไปแล้ว ถือว่าไม่มีส่วนได้เสีย การที่โจทก์ทำสัญญารับประกันภัยรถยนต์ของผู้อื่นอันมิใช่เจ้าของรถยนต์ย่อมทำไม่ได้ นายสมจิตร พูนดี ซื้อรถยนต์หมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 จากนายเส็ง เมื่อซื้อแล้วนายเส็งนำรถยนต์นั้นไปประกันภัยไว้กับบริษัทโจทก์ในนามตนเอง กรณีไม่ต้องด้วยประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 875 และเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โจทก์ไม่มีสิทธิรับช่วงสิทธิ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 115/2521
คำพิพากษาย่อสั้น
ส. เจ้าของรถยนต์ได้โอนขายรถยนต์ให้แก่บุคคลอื่นไปก่อนที่จะนำรถยนต์ดังกล่าวมาประกันวินาศภัยไว้กับโจทก์ แม้การประกันทำในนามของ ส. เอง ส. ก็ไม่ใช่ผู้มีส่วนได้เสียในรถยนต์ที่เอาประกันวินาศภัยไว้กรมธรรม์ประกันภัยระหว่างโจทก์ กับ ส. จึงไม่ผูกพันคู่กรณี เมื่อรถยนต์ที่โจทก์รับประกันภัยไว้ชนกับรถของจำเลย แม้โจทก์ได้ชำระค่าซ่อมแซมรถยนต์แทน ส. ไปแล้ว โจทก์ก็ไม่ได้รับช่วงสิทธิตามกฎหมาย โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องเรียกค่าซ่อมรถจากจำเลย ปัญหาเรื่องอำนาจฟ้องเป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลมีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้เอง
คำพิพากษาย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2517 นายถวิล เปลี่ยนทอง ขับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ. 12367 ของจำเลยซึ่งเป็นนายจ้างในทางการที่จ้าง โดยประมาทเป็นเหตุให้ชนกับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 ของนายเส็ง เหลืองวิพัฒน์ ที่นายดำรงค์ มั่นเสน เป็นผู้ขับแล่นสวนทางมา รถยนต์ทั้งสองคันได้รับความเสียหาย รถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 ได้ประกันภัยไว้กับโจทก์ได้รับความเสียหายต้องซ่อมคิดเป็นเงิน 15,270.00 บาท โจทก์ได้ใช้ค่าเสียหายจำนวนดังกล่าวแก่อู่ซ่อมรถแทนนายเส็ง จึงรับช่วงสิทธิเรียกร้องให้จำเลยซึ่งเป็นนายจ้างใช้เงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีจากวันทำละเมิด
จำเลยให้การว่า เหตุที่รถชนกันเกิดจากความประมาทของผู้ขับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 หากฟังว่าผู้ขับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.12367 ประมาทร่วมด้วยก็ต้องเฉลี่ยความรับผิด โจทก์มิได้รับประกันภัยรถยนต์หมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 มิได้ชดใช้ค่าเสียหายไปจริง หากจ่ายจริงก็เป็นเรื่องความสมัครใจของโจทก์ จึงไม่มีสิทธิไล่เบี้ยเอาจากจำเลย
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 15,270.00 บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งรับเฉพาะอุทธรณ์ข้อกฎหมายที่ว่า การที่โจทก์ทำสัญญารับประกันภัยรถยนต์ของผู้อื่นอันมิใช่เจ้าของรถยนต์ย่อมทำไม่ได้ นายสมจิตร พูนดี ซื้อรถยนต์หมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 จากนายเส็ง เมื่อซื้อแล้วนายเส็งนำรถยนต์นั้นไปประกันภัยไว้กับบริษัทโจทก์ในนามตนเอง กรณีไม่ต้องด้วยประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 875 และเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โจทก์ไม่มีสิทธิรับช่วงสิทธิ
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าจำเลยมิได้ต่อสู้ว่าโจทก์รับประกันภัยรถยนต์ของผู้อื่นที่ไม่ใช่เจ้าของย่อมทำไม่ได้ อุทธรณ์ข้อกฎหมายของจำเลย จึงเป็นข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาในศาลชั้นต้น และไม่ใช่ข้อกฎหมายอันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน พิพากษายกอุทธรณ์จำเลย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้จำเลยฎีกาได้แต่เฉพาะปัญหาข้อกฎหมายจึงต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลล่างว่ารถยนต์หมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 คันที่ชนกับรถจำเลยเดิมเป็นของนายเส็ง แล้วขายให้นายสมจิตร เมื่อขายแล้วนายเส็งนำรถยนต์คันนี้ไปเอาประกันภัยไว้กับโจทก์โดยทำสัญญาในนามตนเอง นายเส็งจึงไม่ใช่ผู้มีส่วนได้เสียในรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้ กรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์ระหว่างโจทก์กับนายเส็ง จึงไม่ผูกพันคู่กรณีแต่อย่างใดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 863 แม้โจทก์จะใช้ค่าเสียหายแทนนายเส็งไปก็ไม่ได้รับช่วงสิทธิตามกฎหมาย โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องปัญหาอำนาจฟ้องเป็นปัญหาที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนศาลมีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้เอง
พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์ ให้โจทก์ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมและค่าทนายความทั้งสามศาล 800.00 บาทแทนจำเลย
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 861
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 863
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 889
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249
ผู้พิพากษา
พัลลภ สังโขบล
ประภาศน์ อวยชัย
ชลูตม์ สวัสดิทัต
แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 115/2521
คำพิพากษาย่อสั้น
ส. เจ้าของรถยนต์ได้โอนขายรถยนต์ให้แก่บุคคลอื่นไปก่อนที่จะนำรถยนต์ดังกล่าวมาประกันวินาศภัยไว้กับโจทก์ แม้การประกันทำในนามของ ส. เอง ส. ก็ไม่ใช่ผู้มีส่วนได้เสียในรถยนต์ที่เอาประกันวินาศภัยไว้กรมธรรม์ประกันภัยระหว่างโจทก์ กับ ส. จึงไม่ผูกพันคู่กรณี เมื่อรถยนต์ที่โจทก์รับประกันภัยไว้ชนกับรถของจำเลย แม้โจทก์ได้ชำระค่าซ่อมแซมรถยนต์แทน ส. ไปแล้ว โจทก์ก็ไม่ได้รับช่วงสิทธิตามกฎหมาย โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องเรียกค่าซ่อมรถจากจำเลย ปัญหาเรื่องอำนาจฟ้องเป็นปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลมีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้เอง
คำพิพากษาย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2517 นายถวิล เปลี่ยนทอง ขับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ. 12367 ของจำเลยซึ่งเป็นนายจ้างในทางการที่จ้าง โดยประมาทเป็นเหตุให้ชนกับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 ของนายเส็ง เหลืองวิพัฒน์ ที่นายดำรงค์ มั่นเสน เป็นผู้ขับแล่นสวนทางมา รถยนต์ทั้งสองคันได้รับความเสียหาย รถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 ได้ประกันภัยไว้กับโจทก์ได้รับความเสียหายต้องซ่อมคิดเป็นเงิน 15,270.00 บาท โจทก์ได้ใช้ค่าเสียหายจำนวนดังกล่าวแก่อู่ซ่อมรถแทนนายเส็ง จึงรับช่วงสิทธิเรียกร้องให้จำเลยซึ่งเป็นนายจ้างใช้เงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีจากวันทำละเมิด
จำเลยให้การว่า เหตุที่รถชนกันเกิดจากความประมาทของผู้ขับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 หากฟังว่าผู้ขับรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน น.ฐ.12367 ประมาทร่วมด้วยก็ต้องเฉลี่ยความรับผิด โจทก์มิได้รับประกันภัยรถยนต์หมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 มิได้ชดใช้ค่าเสียหายไปจริง หากจ่ายจริงก็เป็นเรื่องความสมัครใจของโจทก์ จึงไม่มีสิทธิไล่เบี้ยเอาจากจำเลย
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 15,270.00 บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งรับเฉพาะอุทธรณ์ข้อกฎหมายที่ว่า การที่โจทก์ทำสัญญารับประกันภัยรถยนต์ของผู้อื่นอันมิใช่เจ้าของรถยนต์ย่อมทำไม่ได้ นายสมจิตร พูนดี ซื้อรถยนต์หมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 จากนายเส็ง เมื่อซื้อแล้วนายเส็งนำรถยนต์นั้นไปประกันภัยไว้กับบริษัทโจทก์ในนามตนเอง กรณีไม่ต้องด้วยประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 875 และเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โจทก์ไม่มีสิทธิรับช่วงสิทธิ
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าจำเลยมิได้ต่อสู้ว่าโจทก์รับประกันภัยรถยนต์ของผู้อื่นที่ไม่ใช่เจ้าของย่อมทำไม่ได้ อุทธรณ์ข้อกฎหมายของจำเลย จึงเป็นข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาในศาลชั้นต้น และไม่ใช่ข้อกฎหมายอันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน พิพากษายกอุทธรณ์จำเลย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้จำเลยฎีกาได้แต่เฉพาะปัญหาข้อกฎหมายจึงต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลล่างว่ารถยนต์หมายเลขทะเบียน น.ฐ.02718 คันที่ชนกับรถจำเลยเดิมเป็นของนายเส็ง แล้วขายให้นายสมจิตร เมื่อขายแล้วนายเส็งนำรถยนต์คันนี้ไปเอาประกันภัยไว้กับโจทก์โดยทำสัญญาในนามตนเอง นายเส็งจึงไม่ใช่ผู้มีส่วนได้เสียในรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้ กรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์ระหว่างโจทก์กับนายเส็ง จึงไม่ผูกพันคู่กรณีแต่อย่างใดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 863 แม้โจทก์จะใช้ค่าเสียหายแทนนายเส็งไปก็ไม่ได้รับช่วงสิทธิตามกฎหมาย โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องปัญหาอำนาจฟ้องเป็นปัญหาที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนศาลมีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้เอง
พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์ ให้โจทก์ใช้ค่าฤชาธรรมเนียมและค่าทนายความทั้งสามศาล 800.00 บาทแทนจำเลย
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 861
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 863
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 889
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 142
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249
ผู้พิพากษา
พัลลภ สังโขบล
ประภาศน์ อวยชัย
ชลูตม์ สวัสดิทัต
แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
บทความที่เกี่ยวข้อง
