ทายาทมีสิทธิเรียกร้องค่าปลงศพ

ทายาทมีสิทธิเรียกค่าปลงศพ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3208/2538

คำพิพากษาย่อสั้น
      สิทธิในการเรียกค่าสินไหมทดแทนเกี่ยวกับค่าปลงศพตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 443 วรรคแรกเป็นสิทธิของผู้ที่เป็นทายาทจะเรียกร้องเอาแก่ผู้ที่กระทำละเมิดทำให้เจ้ามรดกถึงแก่ความตายภายใต้บังคับมาตรา 1649 ส่วนสิทธิในการเรียกค่าสินไหมทดแทนอันเกิดแก่ทรัพย์สินของเจ้ามรดกเนื่องมาจากการกระทำละเมิดก็เป็นสิทธิของเจ้ามรดกที่จะตกทอดแก่ทายาทตามมาตรา1599 และ1600 เมื่อโจทก์ที่2 และที่3 เป็นบุตรนอกกฎหมายที่เจ้ามรดกซึ่งเป็นบิดารับรองแล้วจึงเป็นผู้สืบสันดานเหมือนกับบุตรชอบด้วยกฎหมายของเจ้ามรดกตามมาตรา1627 และย่อมมีสิทธิรับมรดกของเจ้ามรดกตามมาตรา1629(1) จึงมีสิทธิฟ้องเรียกค่าปลงศพของเจ้ามรดกและค่าที่รถจักรยานยนต์ของเจ้ามรดกเสียหายได้

คำพิพากษาย่อยาว
      โจทก์ฟ้องว่าโจทก์ที่ 1 เป็นบิดาโดยชอบด้วยกฎหมายของนายสมชาย ศรีหยอก โจทก์ที่ 2 และ ที่ 3 เป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายของนาย สมชาย ซึ่งเกิดจากโจทก์ที่ 4 โจทก์ที่ 2 อายุ 12 ปี โจทก์ที่ 3 อายุ 7 ปี อยู่ใน ความอุปการะเลี้ยงดูของโจทก์ที่ 4 โจทก์ที่ 4 เป็นภริยาของนายสมชาย โดยอยู่กินกันฉันสามีภรรยาไม่ได้จดทะเบียนสมรส จำเลยที่ 1 และ ที่ 2 เป็นสามี ภรรยากัน และเป็นผู้ใช้อำนาจปกครอง นายการะเวก เจตะนะเสน ผู้เยาว์ อายุ 18 ปี โดยชอบด้วยกฎหมาย แต่จำเลยทั้งสองไม่ปกครองดูแลปล่อยปละละเลยให้นายการะเวก ขับ รถจักรยานยนต์ คันหมายเลขทะเบียน กรุงเทพมหานคร 2ช-4385 ไป ทำละเมิด โจทก์ที่ 4 จำเลยที่ 1 และ ที่ 2 จึงต้องร่วมรับผิดในผลแห่งการ ละเมิดที่นายการะเวกได้ก่อให้เกิดขึ้นตามกฎหมาย กล่าวคือเมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม 2531 ขณะที่นายสมชาย ขับรถจักรยานยนต์คันหมายเลข ทะเบียน อุทัยธานี ข-9324 โดยมีโจทก์ที่ 4 นั่งซ้อนท้ายไปตามถนนสาย ปาพุทรา-ระหาน นายการะเวก ขับรถจักรยานยนต์ แล่นสวนมาด้วยความ เร็วสูงด้วยความประมาท เลินเล่อปราศจากความระมัดระวัง เข้ามาในช่องเดินรถของนายสมชาย และเฉี่ยวชนรถจักรยานยนต์ ที่นาย สมชายขับอยู่พลิกคว่ำ ได้รับความเสียหาย นายสมชายถึงแก่ความตาย โจทก์ที่ 4 ได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้โจทก์ทั้งสี่เสียหายต้องขาดไ ผู้อุปการะเลี้ยงดู ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการปลงศพ โจทก์ที่ 4 ต้องเสีย ค่าใช้จ่าย ในการรักษาพยาบาล ต้องขาดประโยชน์ทำมาหาได้และ รถจักรยานยนต์คันที่นายสมชายขับ ได้รับความเสียหาย โจทก์ทั้งสี่ได้ ทวงถามจำเลยทั้งสองแล้วแต่จำเลยทั้งสองไม่ยอมชำระ ขอให้บังคับ จำเลยทั้งสองร่วมกันหรือแทนกันชำระค่าเสียหาย ค่าสินไหมทดแทน ค่า ขาดไร้ผู้อุปการะเลี้ยงดู แก่โจทก์ทั้งสี่รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 366,600 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีจากต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันถัด จากวันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ทั้งสี่
จำเลยทั้งสองให้การและฟ้องแย้งว่า โจทก์ที่ 1 ไม่ได้เป็นบิดาโดยชอบด้วย กฎหมายของนายสมชาย โจทก์ ที่ 2 และ ที่ 3 ไม่ได้เป็นบุตรที่ชอบด้ว กฎหมายของนายสมชาย และโจทก์ที่ 4 ไม่ได้เป็นภรรยาโดยชอบด้วย กฎหมายของนายสมชาย จำเลยทั้งสองเป็นสามีภรรยากันโดยชอบด้วย กฎหมาย เป็นผู้ใช้อำนาจปกครองนายการะเวก บุตรผู้เยาว์ ซึ่งมี อายุ 18 ปี บริบูรณ์ จำเลยทั้งสองดูแลนายการะเวก อย่างดีไม่ได้ปล่อยปละละเลย ตามฟ้อง ไม่ต้องร่วมกันรับผิดในผลแห่งละเมิด หากนายการะเวกทำลง ไปเหตุคดีนี้ เกิดจากความประมาทเลินเล่อ ของนายสมชายที่ขับ รถจักรยานยนต์มาด้วยความเร็วล้ำเข้ามาในช่องเดินรถของนายการะเวก เพื่อตีวงโค้งเลี้ยวเข้ามาทางแยกซ้ายมือเข้าบ้านเป็นเหตุให้ชนกับ รถจักรยานยนต์ ที่นายการะเวก ขับมาทำให้นายการะเวกถึงแก่ความตาย และ รถจักรยานยนต์ได้รับความเสียหาย โจทก์ที่ 1 ไม่มีสิทธิเรียกค่าเสียหาย โจทก์ ที่ 1 ที่ 2 และ ที่ 3ไม่มีสิทธิเรียกค่า ขาดไร้อุปการะ โจทก์ที่ 4 เสียค่ารักษาพยาบาลไม่เกิน 5,000 บาท และ ไม่ได้ประกอบอาชีพจึงไม่ขาดรายได้ จำเลยทั้งสองในฐานะบิดา มารดา ผู้แทนโดยชอบธรรม ของนายการะเวกเสียค่าซ่อมรถจักรยานยนต์ คัน หมายเลขทะเบียน กรุงเทพมหานคร 2ช-3485 (ที่ถูกคือ 4385) เป็นเงิน 16,530 บาท เสียค่าปลงศพนายการะเวกเป็นเงิน 30,000 บาท และ ค่าขาดไร้อุปการะเป็นเงิน 750,000 บาทแต่ขอเรียกค่าเสียหายจากโจทก์ ทั้งสี่เพียง 200,000 บาท ขอให้ยกฟ้องและบังคับให้โจทก์ทั้งสี่ร่วมกัน หรือ แทนกันชำระเงิน 200,000 บาทพร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้องแย้ง จนกว่าจะชำระเสร็จแก่จำเลยทั้งสอง โจทก์ทั้งสี่ ให้การแก้ฟ้องแย้งทำนองเดียวกับคำฟ้องและให้การต่อไปอีกว่า โจทก์ทั้ง สี่มิได้เป็นผู้รับมรดก และมิได้เป็นผู้ครอบครองทรัพย์มรดกของนายสมชาย จึงไม่ต้องรับผิด ตามฟ้องแย้ง ขอให้ยกฟ้องแย้ง
ศาลชั้นต้นพิพากษา ให้จำเลยทั้งสองชำระเงินจำนวน 10,000 บาทแก่โจทก์ ที่ 2 และ ที่ 3 พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 12 พฤษภาคม 2531 จนกว่าจะชำระเสร็จกับชำระเงินจำนวน 40,000 บาทแก่ โจทก์ที่ 4 พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 12 พฤษภาคม 2531 จนกว่าจะชำระเสร็จส่วนคำขออื่นและฟ้องของโจทก์ที่ 1 กับ ฟ้องแย้งของจำเลยทั้งสองให้ยก
โจทก์ทั้งสี่และจำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ระหว่างพิจารณาของศาลอุทธรณ์ ภาค 2 โจทก์ ที่ 1 ถึงแก่กรรมนางสาว สาวศรีหยวก ทายาทและผู้จัดการมรดกของโจทก์ที่ 1ยื่นคำร้องขอเข้า เป็นคู่ความแทน ศาลอุทธรณ์ ภาค 2 อนุญาต
ศาลอุทธรณ์ ภาค 2 พิพากษาแก้เป็นว่าให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินจำนวน 30,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 22 สิงหาคม 2531 จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ที่ 2 และ ที่ 3 กับชำระเงินจำนวน 40,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่ วันที่ 22 สิงหาคม 2531 จนกว่าชำระเสร็จแก่โจทก์ที่ 4 นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษา ของศาลชั้นต้น
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่าสิทธิในการเรียกค่าสินไหมทดแทน เกี่ยวกับค่าปลงศพตามมาตรา 443 วรรคแรก เป็นสิทธิของผู้ที่เป็นทายาท จะเรียกร้องเอาแก่ผู้ที่กระทำละเมิดทำให้เจ้ามรดกถึงแก่ความตาย ภายใต้ บังคับ มาตรา 1649 ส่วนสิทธิในการเรียกค่าสินไหมทดแทนอันเกิดแก่ ทรัพย์สินของเจ้ามรดก เนื่องมาจากการกระทำละเมิดก็เป็นสิทธิของ เจ้ามรดกที่จะตกทอดแก่ทายาทตามมาตรา 1599 และ 1600 เช่นกัน เมื่อ ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่านายสมชายได้รับรองโจทก์ที่ 2 และ ที่ 3 ว่าเป็น บุตร และ ตามมาตรา 1627 ให้ถือว่าโจทก์ที่ 2 และ ที่ 3 เป็นผู้สืบสันดาน เหมือนกับบุตรชอบด้วยกฎหมาย ของนายสมชายย่อมมีสิทธิรับมรดก ของนายสมชายตามมาตรา 1629(1) โจทก์ที่ 2 และ ที่ 3 จึงมีสิทธิฟ้องเรียก ค่าปลงศพนายสมชาย และค่าที่รถจักรยานยนต์ของนายสมชายเสียหาย ได้ ที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค 2 วินิจฉัยไว้ชอบแล้ว ฎีกาของ จำเลยทั้งสองฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 443
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1599
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1600
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1629
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1649

ผู้พิพากษา
จิระ บุญพจนสุนทร
สมาน เวทวินิจ
สมิทธิ์ วราอุบล

แหล่งที่มา: กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา